96
وَمِن خُطبَةٍ لَهُ عَلَیهِ السِّلامُ
فِى اللهِ و فِی الرَّسُولِ الأکْرَمِ (صلی الله علیه و آله)
از خطبه هاى امام (علیه السلام)
که در آن از خدا و پیامبر (صلی الله علیه و آله) سخن به میان آورده است(1)
بخش اوّل صفحه 103
الْحَمْدُللهِ الأَوَّلِ فَلا شَیْءَ قَبْلَهُ، وَ الآخِرِ فَلا شَیْءَ بَعْدَهُ، وَالظَّاهِرِ فَلاشَیْءَ فَوْقَهُ، وَ الْبَاطِنِ فَلا شَیْءَ دُونَهُ.
بخش دوم (و منها: فى ذکر الرسول (صلی الله علیه و آله)) صفحه 107
مُسْتَقَرُّهُ خَیْرُ مُسْتَقَرٍّ، وَ مَنْبِتُهُ أَشْرَفُ مَنْبِتٍ، فِی مَعَادِنِ الْکَرَامَةِ، وَمَمَاهِدِ السَّلاَمَةِ؛ قَدْ صُرِفَتْ نَحْوَهُ أَفْئِدَةُ الْأَبْرَارِ، وَ ثُنِیَتْ إِلَیْهِ أَزِمَّةُ الْأَبْصَارِ، دَفَنَ اللهُ بِهِ الضَّغَائِنَ، وَأَطْفَأَ بِهِ الثَّوَائِرَ، أَلَّفَ بِهِ إِخْوَانآ، وَفَرَّقَ بِهِ أَقْرَانآ، أَعَزَّ بِهِ الذِّلَّةَ، وَ أَذَلَّ بِهِ الْعِزَّةَ، کَلاَمُهُ بَیاَنٌ، وَ صَمْتُهُ لِسَانٌ.