بخش هشتم
نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفُ الْمَلائِکَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ یَنَابِیعُ الْحُکْمِ، نَاصِرُنا و مُحِبُّنَا یَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ، وَ عَدُوُّنا وَمُبْغِضُنَا یَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ.
ترجمه
ما درخت پربار نبوّت و جایگاه رسالت و محلّ آمد و شد فرشتگان و معادن علم و چشمه سارهاى حکمتیم، یاوران و دوستداران ما در انتظار رحمت حقّاند، و دشمنان کینه توز ما باید در انتظار مجازات باشند.
شرح و تفسیر
شاخه هاى درخت پربار نبوّت
امام (علیه السلام) این خطبه را بعد از ذکر اوصاف پیامبر (صلی الله علیه و آله) با ذکر اوصافى از اهل بیت علیهم السلام پایان مى دهد و رعایت فصاحت و بلاغت را با این حسن ختام به سرحدّ کمال مى رساند. مى فرماید: «ما درخت پربار نبوّت و جایگاه رسالت ومحلّ آمدوشد فرشتگان ومعادن علم و چشمه سارهاى حکمتیم»؛ (نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ، وَ مَحَطُّ الرِّسَالَة، وَمُخْتَلَفُ(1) الْمَلائِکَةِ، وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ، وَ یَنَابِیعُ الْحُکْمِ)
تعبیر به «شجره»، اشاره به این است که نبوّت همچون درخت پربارى است