آن بهره مند شوند، و روستاهاى ما از آن مدد گیرند (همه این ها را) از برکات وسیع وگسترده و عطایاى فراوان خویش به بندگان فقیر و حیوانات وحشى بیابان عنایت فرما!
(خداوندا!) آسمانى مرطوب و پرباران، بارانى دانه درشت و پى درپى که قطرات آن براثر کثرت و شدّت، یکدیگر را به پیش رانند و از خود دور سازند (عنایت فرما)، نه رعد و برق بى باران و ابر بى ثمر، و نه ابرهاى کوچک پراکنده و نه دانه هاى ریز همراه بادهاى سرد.
(بارانى مرحمت کن که) قحطى زدگان به نعمت فراوان رسند و از برکت آن گرفتاران خشکسالى زنده گردند، زیرا تو آن کسى هستى که که بعد از نومیدى آن ها باران را فرو مى فرستد و رحمتش را گسترش مى دهد و سرپرستى است شایسته ستایش!
شرح و تفسیر
پروردگارا! بارانى با این ویژگى ها بر ما بفرست
امام (علیه السلام) در این بخش از خطبه، خواسته اصلى خودش و همراهانش را که نزول باران پربرکت است بیان کرده و بارانى از خدا مى خواهد که براى آن صفات بیست گانه اى بیان فرموده است که هر یک از این اوصاف، اشاره به نکته دقیقى مى کند و چه جالب و شگفت انگیز است که امام (علیه السلام) براى باران مطلوب، این همه اوصاف بیان مى کند، اوصافى که انسان را دربرابر عظمت خالق، خاضع مى سازد و به شنوندگان مى فهماند که این قطرات باران چه برکات و آثارى مى تواند داشته باشد. عرضه مى دارد:
«بارالها! بارانى حیات بخش، سیراب کننده، کامل، همگانى، پاکیزه، پربرکت، گوارا و خرّمى بخش از ناحیه خودت بر ما نازل فرما! بارانى که گیاهانى پربرکت با