صفحه ٧٩

بخش سوم
حَتَّى أَفْضَتْ کَرَامَةُ اللهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى إِلَى مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله)؛ فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ الْمَعَادِنِ مَنْبِتآ، وَ أَعَزِّ الأَرُومَاتِ مَغْرِسآ؛ مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتِی صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِیَاءَهُ، وَانْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ. عِتْرَتُهُ خَیْرُ الْعِتَرِ، وَ أُسْرَتُهُ خَیْرُ الأُسَرِ، وَشَجَرَتُهُ خَیْرُ الشَّجَرِ؛ نَبَتَتْ فِی حَرَمٍ؛ وَ بَسَقَتْ فِی کَرَمٍ؛ لَهَا فُرُوعٌ طِوَالٌ؛ وَثَمَرٌ لا یُنَالُ؛ فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اتَّقَى، وَ بَصِیرَةُ مَنِ اهْتَدَى، سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوْؤُهُ، وَشِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ، وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ؛ سِیرَتُهُ الْقَصْدُ، وَ سُنَّتُهُ الرُّشْدُ، وَکَلاَمُهُ الْفَصْلُ، وَ حُکْمُهُ الْعَدْلُ؛ أَرْسَلَهُ عَلَى حِینِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ، وَ هَفْوَةٍ عَنِ الْعَمَلِ، وَ غَبَاوَةٍ مِنَ الأُمَمِ.
ترجمه
عنایات خداوند متعال در جهت ارسال رسل همچنان ادامه یافت، تا نوبت به محمّد (صلی الله علیه و آله) رسید؛ در این هنگام گوهر دانش را از بهترین معادن استخراج کرد ونهال وجودش را از اصیل ترین و عزیزترین سرزمین ها برآورد، و شاخه هستى او را از همان درختى که پیامبرانش را آفرید، و امینان درگاه خود را از آن برگزید، به وجود آورد. عترتش بهترین عترت ها، خاندانش بهترین خاندان ها، و درخت پربار وجودش بهترین درختان بود. درختى که در حرم (امن خداوند) رویید ودر آسمان کرامت و فضیلت سر برکشید، درختى با شاخه هاى بلند و میوه هایى (بسیار شیرین و پرارزش) که دست (فرومایگان) هرگز بدان نمى رسد.
به همین دلیل، او پیشواى پرهیزکاران و سبب بینایى هدایت جویان است. چراغى است درخشان، و شهابى است پرفروغ، و آتش زنه اى است که برقش