بخش اوّل
حَتّى بَعَثَ اللهُ مُحَمَدآ (صلی الله علیه و آله)، شَهِیدآ، وَبَشیرآ، وَنَذیرآ، خَیرَ الْبَرِیَّةِ طِفْلا، وَاَنْجَبَها کَهْلا، و أطْهَرَ الْمْطَهَّرینَ شِیمَةً، وَ أَجْوَدَ الْمُسْتَمْطَرِینَ دیمَةً.
ترجمه
(مردم جهان سخت در گمراهى بودند) تا این که خداوند محمّد (صلی الله علیه و آله) را مبعوث کرد که گواه بر اعمال آن ها و بشارت دهنده (به پاداش هاى الهى در برابر نیکى ها) و بیم دهنده (از کیفر الهى دربرابر زشتى ها) بود. در کودکى شایسته ترین مخلوق، و در بزرگسالى نجیب ترین و شایسته ترین آنان بود. اخلاقش از همه پاکان، پاک تر، و باران جود و سخایش، از همه بادوام تر بود.
شرح و تفسیر
اوصاف برجسته پیامبر (صلی الله علیه و آله)
امام (علیه السلام) در بخش اوّل این خطبه، اشاره به نعمت پرفیض ظهور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) کرده و او را به هفت وصف از اوصاف برجسته اش مى ستاید. مى فرماید: «(مردم جهان سخت در گمراهى بودند) تا این که خداوند محمّد (صلی الله علیه و آله) را مبعوث کرد، که گواه بر اعمال آن ها و بشارت دهنده (به پاداش هاى الهى، دربرابر نیکى ها) و بیم دهنده (از کیفر الهى، دربرابر زشتى ها) بود. در کودکى شایسته ترین مخلوق و در بزرگسالى نجیب ترین و شایسته ترین آنان بود. اخلاقش از همه پاکان، پاک تر و باران جود و سخایش از همه بادوام تر بود»؛