معارف بوک

1- سند خطبه: به گفته نویسنده مصادر نهج البلاغه آغاز این خطبه «ألْحَمدُللهِ فَاطِرِ الْخَلْقِ، وَ خَالِقِ الأَشْبَاحِ» بوده و این خطبه اى است که قبل از مرحوم سیّد رضى و بعد از او معروف و مشهور بوده و به نام خطبه «دیباج» شناخته مى شده است. از کسانى که قبل از سیّد رضى آن را نقل کرده مرحوم صدوق در من لایحضره الفقیه، ج 1، باب فرض الصلاة، ص 205، ح 613 است که آن را به صورت مسند با تفاوت هایى آورده است و همچنین در کتاب علل الشرائع، ج 1، ص 247، ح 1 و نیز در کتاب تحف العقول، ص 149 که نویسنده آن نیز قبل از سیّد رضى مى زیسته آمده و در کتاب محاسن، ج 1، ص 289، ح 436 هم ذکر شده است و قسمتى از آن را شیخ طوسى در امالى، ص 216، ح 380، آورده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 2، ص 234). ولى آنچه در تحف العقول آمده از «ألْحَمدُللهِ فَاطِرِ الْخَلْقِ، وَ خَالِقِ الإِصْبَاحِ» شروع مى شود؛ سپس خطبه را بسیار مشروح تر از آنچه سیّد رضى آورده است، مى آورد و معروف بودن آن را به عنوان خطبه «دیباج»، ذکر مى کند.