صفحه ٢٧٣

بخش دوم
وَایْمُ اللهِ، لَقَدْ کُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِیرِهَا، وَ اسْتَوْسَقَتْ فِی قِیَادِهَا؛ مَا ضَعُفْتُ، وَ لا جَبُنْتُ، وَ لا خُنْتُ، وَ لا وَهَنْتُ، وَ ایْمُ اللهِ، لأَبْقُرَنَّ الْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ الْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ!
ترجمه
به خدا سوگند! من درعقب این لشکر (لشکر اسلام) حرکت مى کردم، و آن ها را به پیش مى بردم، تا گروه طرفداران باطل به طور کامل پشت کردند و تحت رهبرى اسلام درآمدند. من (در انجام این مهم) هرگز ناتوان نشدم و نترسیدم، خیانت نکردم و سست نگردیدم! (هم اکنون نیز همان راه را مى پیمایم) و به خدا سوگند! شکم باطل را مى شکافم، تا حق را از پهلوى آن خارج کنم.

شرح و تفسیر
شکم باطل را مى شکافم و حق را بیرون مى آورم!

امام (علیه السلام) در ادامه این سخن، به نقش خود در پیشروى اسلام و شکست لشکر جاهلى اشاره کرده، مى فرماید: «به خدا سوگند! من در عقب این لشکر (لشکر اسلام) حرکت مى کردم و آن ها را به پیش مى بردم، تا گروه طرفداران باطل به طور کامل پشت کردند و تحت رهبرى اسلام درآمدند»؛ (وَایْمُ اللهِ، لَقَدْ کُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِیرِهَا(1)، وَ اسْتَوْسَقَتْ فِی قِیَادِهَا).(2)