بخش چهارم
إِنَّهُ لَیسَ عَلَى الإِمَامَ إِلاَّ مَا حُمِّلَ مِنْ أَمْرِ رَبِّهِ: اَلإِبْلاَغُ فِی الْمَوْعِظَةِ، وَالاِْجْتِهَادُ فِی النَّصِیحَةِ، وَالاِْحْیَاءُ لِلسُّنَّةِ، وَ إِقَامَةُ الْحُدُودِ عَلَى مُسْتَحِقِّیهَا، وَإِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا. فَبَادِرُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِ تَصْوِیحِ نَبْتِهِ، وَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُشْغَلُوا بِأَنْفُسِکُمْ عَنْ مُسْتَثَارِ الْعِلْمِ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ، وَانْهَوْا عَنْ الْمُنْکَرِ وَتَنَاهَوْا عَنْهُ، فَإِنَّمَا أُمِرْتُمْ بالنَّهْی بَعْدَ التَّنَاهِی!
ترجمه
به یقین امام و پیشوا جز وظایفى که به امر خداوند بر عهده او نهاده شده، وظیفه اى ندارد؛یعنى ابلاغ مواعظ به همه مردم و تلاش و کوشش در خیرخواهى در تمام زمینه ها، احیاى سنّت پیامبر (صلی الله علیه و آله) (و اجراى تمام قوانین الهى) و اجراى حدود الهى درباره تمام مستحقّین، بدون تبعیض و بى کم وکاست، واحقاق حقوق و پرداختن سهم همگان (از بیت المال). (امّا وظیفه شما این است که) در فراگرفتن علم بکوشید، پیش از آن که درخت آن بخشکد و قبل از آن که به خود مشغول گردید علم و دانش را از معدن آن که نزد اهلش مى باشد استخراج کنید.
مردم را از منکرات بازدارید، و خودتان نیز مرتکب نشوید! چراکه شما موظّف هستید خود، ترک گناه کنید، آنگاه مردم را از آن نهى نمایید!.
شرح و تفسیر
وظایف امام و مردم
در این بخش از خطبه، امام (علیه السلام) به وظایف پنج گانه پیشواى مسلمین و وظایف