وَ الْهَاشِمِیَّانِ سِبْطَاهُ لَهَا ثَمَرُ *** وَ الشَّیعَةُ الْوَرَقُ الْمُلْتَفُّ بِالثَّمَرِ
هذَا مَقُالُ رَسُولِ اللهِ جَاءَ بِهِ *** أَهْلُ الرِّوَایَةِ فِی الْعَالِی مِنَ الْخَبَرِ
«آفرین بر آن درخت تناورى که در بهشت برین روییده که همانند آن، درختى در بهشت نیست.
مصطفى ریشه آن، فاطمه شاخه آن و على (علیه السلام) ـ آقاى انسان ها ـ مایه بارورى آن است.
و آن دو هاشمى (حسن و حسین (علیهما السلام)) نوه هاى پیامبر (صلی الله علیه و آله)، میوه آن هستند و شیعیان برگ هایى هستند که اطراف میوه ها را گرفته اند.
این سخن رسول الله (صلی الله علیه و آله) است که راویان در اخبار معتبر آن را آورده اند».(1)
* * *