معارف بوک

تشبیه مى کند که افسار بر دهان و جهاز بر پشت دارد و کاملا تسلیم کسى است که سوار بر آن است و به تعبیر دیگر: همه چیز براى پیشرفت فتنه گرى هاى آن ها آماده است.
تا آن حد که «این فتنه گران، جمعیّتى هستند که ضربه آن ها بسیار شدید ولى تلفات خود آنان بسیار کم است»؛ (أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِیدٌ کَلَبُهُمْ(1)، قَلِیلٌ سَلَبُهُمْ(2)).
این از ویژگى هاى کسانى است که حساب شده و با تدارکى کامل وارد میدان مى شوند، که در ادامه سخن با توجّه به تواریخ موجود، این گروه را خواهیم شناخت وخواهیم دیداوصافى که امام (علیه السلام) فرموده، بر آن ها به خوبى تطبیق مى کند.
سپس امام (علیه السلام) به نکته مهمّى اشاره مى فرماید که این فتنه، زیاد دوام پیدا نمى کند، بلکه خداوند فتنه گران را به دست جمعى از اولیاى مجاهدش درهم مى پیچد، مى فرماید: «(سرانجام) گروهى (دربرابر آن ها به پا مى خیزند و) در راه خدا با آن ها نبرد مى کنند (و فتنه گران را درهم مى شکنند)؛ آن ها جمعیّتى هستند که نزد متکبّران و گردنکشان خوارند، در زمین گمنام، و در آسمان معروف اند!»؛ (یُجَاهِدُهُمْ فِی سَبِیلِ اللهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَکَبِّرِینَ، فِی الأَرْضِ مَجْهُولُونَ، وَ فِی السَّماءِ مَعْرُوفُونَ).
اشاره به این که گروهى از اولیاى خدا که مقام والایى در پیشگاه خدا دارند ودر زمینه جهاد فى سبیل الله، قوىّ و پیشتازند، آتش این فتنه را خاموش مى کنند. آن ها کسانى هستند که به دلیل عدم تظاهر و یا ریاکارى و بى اعتنایى به دنیا، نزد گردنکشان، مقام و منزلتى ندارند و در میان مردم، گمنام اند؛ امّا فرشتگان آسمان ـ که از باطن این جهان باخبرند ـ آن ها را به خوبى مى شناسند!