صفحه ٢١٢

اللهَ تَعَالَى أَنْ یَجْعَلَهَا أُذُنَکَ یَا عَلِیُّ! قَالَ (علیه السلام): فَمَا نَسِیتُ شَیْئآ بَعْدَ ذلِکَ؛ من از خدا خواستم که گوش تو را اى على! از آن گوش هاى شنوا قرار دهد و على (علیه السلام) مى فرماید: از آن به بعد، هرچه را شنیدم هرگز فراموش نکردم».(1)

* * *

1- کفایة الطالب، ص 109. شبیه این معنا را بسیارى از مفسّران اهل سنّت مانند: قرطبى در تفسیر جامع الاحکام، ج 18، ص 264 و بروسوى در روح البیان، ج 10، ص 136 و آلوسى در روح المعانى، ج 15، ص 49 ذیل آیه 12 سوره حاقه آورده اند.