معارف بوک

پیامبر (علیهم السلام))، نعمت هاى الهى بر شما کامل شده و آنچه را آرزو داشته اید خداوند به شما ارزانى داشته است»؛ (فَکَأَنَّکُمْ قَدْ تَکَامَلَتْ مِنَ اللهِ فِیکُمُ الصَّنَائِعُ،(1) وَ أَرَاکُمْ مَا کُنْتُمْ تَأْمُلُونَ).
امام (علیه السلام) در این سخن کوتاه، به چند نکته اشاره فرموده؛ نخست این که: آل محمّد (علیهم السلام) همانند ستارگان اند که قرآن مجید درباره آن ها مى فرماید: (وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ)؛ «به وسیله ستارگان، راه (خود را) مى یابند».(2) و در جایى دیگر مى فرماید: (وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِى ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ)؛ «او کسى است که ستارگان را براى شما آفرید؛ تا در تاریکى هاى صحرا و دریا به وسیله آن ها راه یابید».(3)
در زمان هاى قدیم که قطب نما اختراع نشده بود و جادّه ها به صورت امروزى نبود، قافله ها در صحراها، و کشتى ها در دریاها، در شب هاى تاریک به وسیله ستارگان آسمان راه را پیدا مى کردند و به منزل مقصود مى رسیدند و از ظلمات برّ و بحر رهایى مى یافتند.
نجات در دنیا و آخرت و راهیابى به سعادت دارَیْن نیز در پرتو هدایت آل محمّد (علیهم السلام) امکان پذیر است.
مطلب دیگر این که: آسمان شب، خالى از ستاره نمى شود؛ هر زمان ستارگانى آرام و آهسته غروب مى کنند، ستارگان دیگرى در افق مشرق ظاهر مى شوند؛ اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) نیز چنین هستند؛ هر امامى چشم از جهان فرو مى بندد، امام دیگرى جاى او را مى گیرد تا نوبت به حضرت مهدى (علیه السلام) رسد و با قیام خود جهان را پر از عدل و داد کند.