معارف بوک

1. «خالد بن عبدالله قسرى» که از طرف «هشام بن عبدالملک» خلیفه اموى، والى کوفه بود خودش زندیق و مادرش نصرانى بود و در کارهایش نصارا ومجوس را بر مسلمانان ترجیح مى داد.(1)
2. او براى مادرش که نصرانى بود، در پشت محراب مسجد کوفه، کلیسا و عبادتگاهى ساخته بود و با کمال وقاحت، هنگامى که صداى مؤذّن در مسجد بلند مى شد، ناقوس کلیسا را مى نواختند!(2)
3. او، خلیفه (هشام) را ـ العیاذ بالله ـ بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ترجیح مى داد وبه قدرى متملّق و چاپلوس بود که مى گفت: به خدا سوگند! اگر خلیفه به من دستور دهد خانه کعبه را ویران مى کنم و سنگ هاى آن را یک به یک جدا مى سازم و به شام منتقل مى کنم!.(3)
و عجیب این که بعد از مدّتى «هشام» او را عزل کرد! نه به دلیل کارهایى که گفته شد؛ بلکه به دلیل این که در اواخر کار از بنى امیّه بدگویى مى کرد.(4)
ابن ابى الحدید معتزلى در شرح نهج البلاغه از ابوعثمان جاحظ نقل مى کند که بنى هاشم دربرابر بنى امیّه افتخار مى کردند که ما این کارها را انجام ندادیم:
الف) ویران کردن کعبه (اشاره به کارى است که حجّاج در زمان عبدالملک انجام داد).
ب) تغییر قبله (اشاره به نماز خواندن «ولید» به هنگام مستى به سوى غیر قبله است، که مى گفت: (أَیْنَمَا تُوَلّوُا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ)).
ج) آن ها پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را در مرتبه پایین تر از خلیفه قرار ندادند (اشاره به چیزى است که کمى قبل، از کتاب اغانى نقل شد).