تجارت خانة دلدادگان ربوبي است که رحمت را در آن به دست آورند و بهشت را سود برند.
در روايتي ديگر، امير مؤمنان(عليه السلام) از نکوهش و لعن دنيا نهي مي کنند و مي فرمايند:
لا تَسُبُّوا الدُّنيا فَنِعْمَ الْمَطِيَّةُ لِلْمُؤْمِنِ عَلَيْهَا يَبْلُغُ الْخَيْرَ وَبِهَا ينْجُوا مِنَ الشَرِّ إِنَّهُ إِذَا قَالَ عَبْدٌ لَعَنَ اللهُ الدَّنيا قَالَتِ الدُّنْيَا لَعَنَ اللَّهُ أَعْصَانَا لِرَبِّهِ؛(231) دنيا را فحش ندهيد که نيکو مرکبي است براي مؤمن، و به واسطة دنيا به او خير و خوبي مي رسد و از شر و بدي ها نجات مي يابد. همانا هرگاه بنده بگويد خدا دنيا را لعنت کند، دنيا در پاسخ مي گويد خدا لعنت کند کسي از ما را که پروردگارش را نافرماني کرد.
به هر روي، چه در قرآن و چه در روايات، دنيا نکوهش شده است. امام سجاد(عليه السلام) نيز در اين مناجات با تعابيري که در قرآن و ساير روايات يافت نمي شود، دنيا را مکّار و حيله گر و دام گستر بر سر راه بندگان خدا معرفي مي کنند و مي فرمايند که پر از آفات و نکبت هاست و بندگان خدا را به چنگال مرگ مي افکند. پس بايسته است كه ما به آن پرسش پاسخ گوييم و دليل نکوهش دنيا را بازشناسيم.
چرايي نکوهش دنيا
پاسخ مسئله آن است که دنيا ازآن جهت که مخلوق خداست، نکوهيده، زشت و قبيح نيست و گناهي ندارد. هرآنچه را خداوند خلق کرده، نيکو و زيباست: الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأ خَلْقَ الإنْسَانِ مِنْ طِينٍ؛(232) «آن که هرچه آفريد به نيکوترين شيوه ساخت و آفرينش انسان را از گِل آغاز کرد».