صِحَّةِ الَعقْلِ؛(181) «اصحاب مردي را در محضر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) ستودند كه نيكو عبادت مي كند. حضرت فرمود: به عقل او نگاه كنيد؛ زيرا خدا روز قيامت بندگان را به اندازة عقلشان پاداش مي دهد و ادب، دليل درستي عقل است».
برحسب دو روايت مزبور، عباداتي كه صرفاً برحسب عادت و بدون حضور قلب و توجه انجام مي گيرند، ارزش كافي و تأثير واقعي ندارند. پس بايد بكوشيم كه نماز و عباداتمان را با توجه و حضور قلب انجام دهيم و علاوه بر توجه به كميت آنها، بكوشيم بر كيفيت آنها نيز بيفزاييم. بي شك محبت به خدا و تقويت آن نقش مهمي در توجه به خدا در عبادات و يادكرد او دارد و ازاين رو اولياي خدا كه دل هايشان مالامال از عشق و محبت خداست، براي عبادت مداوم و خالصانة خداوند سر از پا نمي شناسند. به گونه اي كه مشاهدة احوالات آنان براي افراد عادي شگفت آور است و احوالات آنان باورناكردني مي نمايد.
نمونه هايي از عبادات بندگان سالك و دل باختة خدا
بايسته است كه ما شرح حال پيشوايان معصوم(عليهم السلام) و تربيت شدگان مكتب آنان و علماي بزرگ را مطالعه كنيم و بنگريم كه چگونه آنان در كنار كارهاي روزمره و برنامه هاي علمي خود به اعمال عبادي خويش مي پرداختند. به حالات شخصيت هاي علمي بنگريم كه چگونه در كنار اشتغالات علمي طاقت فرسا و آفرينش آثار علمي جاودانه و ماندگار، كه به منزلة كتاب درسي و يا منابع غني علمي در اختيار ما قرار گرفته اند، برنامه هاي مفصل عبادي نيز داشته اند. يكي از آن شخصيت هاي بزرگ مرحوم آيت الله حاج شيخ محمدحسين غروي اصفهاني(رحمه الله)است كه در كنار برنامه هاي علمي و تحقيق و تدريس علوم ديني،