گفتار سي و هشتم: نگاهي دوباره به قرب الهي
در آغاز مناجات حضرت سجاد إلَهي فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ اصْطَفَيْتَهُ لِقُرْبِكَ وَوِلايَتِكَ، وَأخْلَصْتَهُ لِوُدِّكَ وَمَحَبَّتِكَ، وَشَوَّقْتَهُ إلي لِقَائِكَ وَرَضَّيْتَهُ بِقَضائِك؛«خدايا، ما را در شمار كساني قرار ده كه براي مقام قرب و ولايتت برگزيده اي و براي عشق و محبتت خالص گردانده اي و مشتاق لقايت ساخته اي و آنها را راضي به قضايت گردانيده اي».
چگونگي استناد مفاهيمي چون مفهوم قرب به خداوند
مفهوم قرب چون ساير مفاهيمي كه ما در گفت وگوهايمان به كار مي بريم، در ابتدا براي متعلق و مصداق جسماني وضع مي شود. چون ما در عالم طبيعت متولد مي شويم، در آغوش طبيعت رشد مي كنيم، سروكارمان با محسوسات است و ادراكاتمان نيز به وسيلة