يَسْتَبْشِرُونَ؛(174)«و چون خداوند به يگانگي ياد شود، دل هاي كساني كه به آن جهان ايمان ندارند برمد، و وقتي آنان كه جز او هستند [يعني معبودهايشان] ياد شوند، ناگاه شادمان گردند».
فضيلت ذكر و فراخوان خدا بِدان و كاستي هاي يادكرد ما از خدا
به رغم اهميت ذكر خدا، امام سجاد?، مي فرمايد: خدايا، اگر تو ذكر خود را بر ما واجب نكرده بودي، من تو را منزه از يادكرد خود مي دانستم (به تعبير ساده تر، خجالت مي كشيدم تو را ياد كنم)؛ اما تو ذكر خود را بر من واجب كردي و فرمودي: فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْيَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا؛(175) «اي كساني كه ايمان آورده ايد، خدا را بسيار ياد كنيد». حتي خداوند ما را تشويق كرده كه در هر حال و حتي در بدترين حالات كه انسان خجالت مي كشد كسي او را ببيند، او را ياد كنيم؛ چنان كه امام لاَبأسَ بِذِكْرِ اللهِ وَ أَ نتَ تَبوُلُ فَإِنَّ ذِكْرَ اللهِ عَزَّوَجلَّ حَسَنٌ عَليَ كُلِّ حالٍ فَلا تَسْأَمْ مِنْ ذِكْرِ اللهِ؛(176)«عيبي ندارد در حالي كه بول مي كنيد خدا را ياد كنيد؛ زيرا ذكر خدا در هر حال خوب است؛ بنابراين از ذكر خدا خسته مشو».
همچنين در تورات تحريف نشده آمده است كه حضرت موسي خطاب به خداوند فرمود: إِلَهِي إِنَّهُ يَأْتِي عَلَيَّ مَجَالِسُ أُعِزُّكَ وَأُجِلُّكَ أنْ أَذْكُرَكَ فِيهَا فَقَالَ يَا مُوسَىإِنَّ ذِكْرِي حَسَنٌ عَلَى كُلِّ حَالٍ ؛(177) «خدايا! گاهي مجالسي براي من پيش مي آيد كه تو را عزيزتر و والاتر از آن مي دانم كه در آن مجلس ها تو را ياد كنم و نامت را ببرم. خداوند فرمود: اي موسي! ياد كردن من در هر حال خوب است».