گفتار چهل و ششم: نجواي نيازمندان به معبود (1)
نقش درک فقر ذاتي در نيل به کمال و قرب خدا
در ادامة بررسي مناجات هاي پانزده گانه به شرح و بررسي مناجات مفتقرين مي پردازيم وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإنْسَ إِلاّ لِيَعْبُدُون؛(96) «و پريان و آدميان را نيافريدم مگر براي اينکه مرا بپرستند».
کمال مطلوب انسان، تنها از راه عبادت و بندگي خدا حاصل مي شود و حقيقت بندگي، اين است که انسان، بنده و عبد بودنش را درک کند و به منصة ظهور برساند. بنده و عبد بودن بدين معناست که مالک چيزي و حتي مالک خودش نيست و خداوند