«بگو: اگر پدرانتان و پسرانتان و برادرانتان و همسرانتان و خويشاوندانتان و مال هايي كه به دست آورده ايد و بازرگاني اي كه از بي رونقي آن مي ترسيد و خانه هايي كه به آنها دل خوشيد، به نزد شما از خدا و پيامبر او و جهاد در راهش دوست داشتني ترند، پس منتظر باشيد تا خدا فرمان خويش را بياورد (كاري كه مي خواهد بكند)، و خدا، مردم نافرمان را راه ننمايد».
اكثر مؤمنان نمي توانند دلشان را از محبت به غيرخدا تهي سازند، منتها محبت آنان به او بر محبت ديگران غلبه دارد و بر اين اساس در آية شريفه كه نصاب محبت به خداوند را بيان مي كند و خداوند مي فرمايد: ،(13) محبت مؤمنان به غيرخدا نيز محرز گرفته شده است؛ ولي محبت مؤمن به خدا بر محبت او به غيرخدا غلبه دارد و درنتيجه در مقام تعارض و تزاحم، مؤمن از فرمان خداوند سرپيچي نمي كند و خواست خدا را به خواست غير او ترجيح مي دهد.