7. امامت اهلبيت(عليهم السلام)؛ ماية امان از تفرقه
وَالْعَدْلَ تَنْسِيقاً لِلْقُلُوبِ، وَطَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّةِ، وَإِمَامَتَنَا أَمَاناً مِنَ الْفُرْقَة؛ «و [خداوند] براي هماهنگي دلها به عدالت امر فرموده و اطاعت از ما را موجب نظام يافتن ملت دانسته و امامت و پيشواييِ ما را باعث ايمني از تفرقه [و ازهمپاشيدگي جامعه] قرار داده است».
حضرت زهرا(عليها السلام) در ادامة بيان حکمت برخي از آموزههاي اساسي اسلام، سه عنوان ديگر از تعاليم اسلامي را ذکر ميفرمايند که به نظر ميرسد بيتالغزل اين خطبه محسوب ميشود. حضرت در اين عبارات سه مسئله را مطرح فرمودهاند که هيچکدام از قبيل عبادات و وظايفي نيستند که تاکنون از آنها سخن فرمودند. اين سه موضوع مستقيماً با جامعه ارتباط مييابد. به نظر میرسد که هدف اصلی حضرت زهرا(عليها السلام) از این سه فراز، توجه دادن مردم به نقش اهلبیت(عليهم السلام) در جامعه است. اما ایشان ابتدا به چگونگی تشکیل جامعه، اشارهای کوتاه داشته است که برای رسیدن به آن هدف اصلی میتوان از آن مقدمه استفاده کرد. ازاینرو، برای تبیین نقش اهلبیت(عليهم السلام) در جامعه، ابتدا به شرایط تحقق یک اجتماع انسانی میپردازیم.
الف) شرایط تحقق جامعه
تحقق اجتماعِ واحد، سه شرط اساسی را میطلبد که در سه مرحله، آنها را برمیرسیم:
اول. عدالتخواهي؛ پيونددهندة دلها
به نظر ميرسد حکمت خداي متعال اقتضا کرده است که انسانها باهم ارتباط