«خداپرستی» است. انحراف بزرگ آن زمان، دور شدن از مسير خداپرستيِ صحيح بود. قرآن نیز بر این نکته تأکید دارد و مي‌فرمايد: وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوت؛(331) «و به‌راستی، ما در هر امتی رسولی برانگیختیم که [سرلوحة دعوت آنها این بود:] خدای یکتا را بپرستید و از طاغوت اجتناب کنید».
دومین نکته‌ای که در این قسمت از بیانات حضرت استفاده می‌شود، اين است که رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) نشان دادن راه صحيحِ پرستشِ خداوند بود که این مهم، در آموزه‌های دين مقدس اسلام و قرآن کريم به‌خوبی ترسیم شده است، تا ظلمت‌ها، ابهام‌ها و گمراهي‌ها از جامعة انساني پاک شوند.
معناي اين سخن آن است که يگانه راه صحيح، راه انبيای الهي است که شکل کامل آن به‌وسيلة پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) عرضه شد. اين است صراط مستقيم و راه‌هاي ديگر، هيچ ارزشي ندارد و ضامن سعادت بشر نمي‌شود. ازاین‌رو، حضرت زهرا(عليها السلام) اين بخش از سخن خویش را با همين جمله به پايان مي‌رسانند که دَعَاهُمْ إِلَى الطَّرِيقِ الْمُسْتَقِيم؛ «آنها را به راه راست دعوت کرد». در ادامه، دو نکته‌ای را توضیح می‌دهیم که از بیانات حضرت صدیقه(عليها السلام) استفاده کردیم.
الف) شناخت دين حق، مهم‌ترین نياز بشر
مهم‌ترين نياز بشر براي رسيدن به سعادت، شناخت دين حق بر اساس پرستش خداي يگانه است. شرایع الهی کمابيش اختلاف داشتند، اما این امر، تباین ماهوی بین ادیان ایجاد نمی‌کرد. انبيا، خدای یگانه را می‌پرستیدند و انسان‌ها را به پرستش خدای یگانه و