نیز میفرماید: وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنين؛(487) «و شكيبايى كن كه خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نخواهد كرد». همچنين در موارد فراوانی به عموم مردم با بيانات مختلف سفارش به صبر ميفرماید. خدای متعال در سورة عصر ميفرمايد: وَالْعَصْر * إِنَّ الإِنسَانَ لَفِي خُسْر * إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْر؛(488) «به عصر سوگند، كه انسانها همه در زياناند، مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده و يكديگر را به حق سفارش كرده و يكديگر را به صبر توصيه نمودهاند».
در اين سوره، چهار واژة کليدي مشاهده میشود: ايمان، عمل صالح، حق و صبر. از قرار گرفتن واژة صبر در کنار واژههایی چون حق، ايمان و عمل صالح، اهمیت صبر روشن ميشود.
ب) انفعال و انظلام؛ معاني انحرافی صبر
متأسفانه گاهي معاني واژههاي قرآني در عُرف ما بهدرستی لحاظ نشده، گويا معناي آن تحريف ميشود. کم نیستند واژههایی که قرآن کریم آنها را با معنا و عنایتی خاص به کار برده، اما در عُرف بهگونهاي دیگر درک و تفسیر شدهاند. واژة صبر از اینگونه واژههاست. با دقت در کاربردهاي واژة صبر در آيات و روايات، مشاهده میکنیم که معنایی که در آنجا لحاظ شده است، با آن معنای متعارف در محاورات ما تفاوت دارد. ما گمان ميکنيم صبر به معناي منفعل بودن است و کسی را اهل