عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنينَ؛(558) پس هريك از زن و مردِ زناكار را صد تازيانه بزنيد؛ و نبايد رأفت نسبت به آن دو، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد، شما را از اجراى حكم الهى بازدارد. ضمناً، بايد گروهى از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده كنند.
قرآن هشدار می‌دهد که چنین گناهی جایی برای اعمال رأفتِ اسلامي باقی نگذاشته، نباید به خاطر غلبة عواطف و احساسات از اجرای حکم خدا خودداری شود. نیز تأکید می‌نماید که در صورت اثبات چنین جرمی، بايد حکم در حضور مردم اجرا شود.
و) نقش قصاص در حفظ حيات انسان
کلام حضرت فاطمه(عليها السلام) در این فراز، ناظر به تخلفاتي است که به حقوق مردم مربوط مي‌شود، نه به همة احکامِ جزا. بانوی دو عالم(عليها السلام) مي‌فرمايند: «خداوند قصاص را برای محفوظ ماندن خون‌ها قرار داد». به‌طور يقين، اگر قاتل در دادگاه به اعدام محکوم شود و وليّ دم تقاضاي اعدام نماید و اين حکم در حضور مردم اجرا گردد، قتل در بين آدمي به‌شدت کاهش یافته، از وقوع قتل‌های فراوانی پیشگیری خواهد شد. هنگامی که در نهاد، اداره یا سازمانی، مجرمي مجازات مي‌شود، برای مدتی طولانی آن محیط از وقوع جرم‌های مشابه ایمن می‌گردد.
از دیدگاه قرآن، ریختن خون انسان بی‌گناه در محيط جامعه، همانند کشتن همة انسان‌هاست: مَن قَتَلَ نَفْساً بِغَيرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا؛(559)