مقدمه
بانوی دو عالم(عليها السلام) در بخش نخست از خطبة مبارک خویش با بیان فرازهایی پرمحتوا و درعینحال بسیار زیبا، درسهایی از خداشناسی را بیان میفرماید که هریک از جملات آن، بابی از علوم و معارف را دربارة شناخت خدا، صفات خدا و افعال او پیش روی انسان میگشاید. به فرمودة امیرالمؤمنین علی(عليه السلام) «شناخت خدا برترین شناختهاست».(87) انسان با شناخت معبود خویش میتواند زمینة محبت و عشق به سرچشمة هستی را، که کمال و زیبایی مطلق است، در قلب خویش فراهم آورد، و با جذبة عشق او بهسوی رحمتی گام بردارد که برای آن، به عالم هستی گام نهاده است؛ رحمتی که اوج لذت، ابتهاج و کمال را در وجود او سرازیر ميكند، و او را به آفریدگار خویش نزدیک میسازد. ازاینرو با کمال ادب در محضر درس بانوی دو عالم(عليها السلام) مينشينيم و جان خویش را آمادة دریافت آموزههای ناب الهی آن وجود مقدس میكنيم که از هرگونه رجسی پاک بوده، به منبع زلال معارف ناب متصل است.
رساترین دادخواهی و روشنگری ج1
بخش اول/فصل اول: حمد، شکر و ثنای الهی در کلام فاطمه(س)