مشکلات فراوان و متعددي بر سر راه تبلیغ دین وجود داشته، حقیقتاً هجرت برای تبليغ دین براي عدهاي، مانند رفتن به جهاد بود. يکي از اهل علم که اکنون از مراجع بزرگ قم هستند و در دوران جوانی نيز از مدرسان معروف حوزة علمیة قم بودند، میگفتند: در يک فصل زمستان، در دهة محرم، براي تبليغ به روستايی دورافتاده رفتم، اما هيچیک از افراد روستا حاضر به همکاري نشدند، حتي هيچکس مرا به خانهاش دعوت نکرد و من مجبور بودم شبهای سرد را در مسجدی که هیچ امکاناتی نداشت به سر ببرم. روزها نيز هرچه در روستا تلاش میکردم که چند نفری برای برپایی مجلس امام حسین(عليه السلام) جمع شوند، ثمرهای نداشت. وضع تبليغ در دوران پیش از انقلاب در بسياري از مناطق ايران، که يگانه کشور شيعيِ عالم است، اينگونه بود. بنابراین، وظیفة اهل علم است که قدر نعمتِ انقلاب و این مردم شریف را بدانند و به بهترین نحو در این میدان انجام وظیفه کرده، در برابر مشکلات آن صبر کنند.
ز) سختیهای دنیا؛ سکوی تکامل
داستان تولد انسان در دار دنیا خود میتواند نشانهای بر چگونگیِ ماهیت دنیا باشد. غالباً، نوزاد با گریه متولد میشود و این ميتواند هشداری برای انسان باشد که بداند زندگیِ دنیا با سختی فراوانی همراه است و نباید در انتظار خوشی، راحتی و آسودگیِ مطلق باشد. در يک حديث قدسي آمده است: إنّي وَضَعْتُ الرَّاحَةَ فِي الجَنّةِ وَالنَّاسُ يَطْلُبُونَهُ فِي الدُّنيا فَلَمْ يَجِِدُوهَا أبدا؛(499) «بهدرستی که من آسايش را در بهشت قرار دادهام، درحالیکه مردم در دنيا به دنبال آن مىگردند؛ اما آن را نمىيابند».