صفحه ٤٨٥

و) وظيفة پليس مسلمان
اکنون باید پرسید: آیا در نظام اسلامي، وظايف پليس با وظايفي که نظام کفر براي پليس معين مي‌کند يکي است، يا فرق مي‌کند؟ برخي معتقدند پليس به‌جز در جرایم سازمان‌يافته و اموري که به ناامني منجر مي‌شود، حق دخالت در کارهای اجتماعی را ندارد و در دیگر کارها، فقط باید به کار فرهنگي بسنده کند که اين کار هم به نيروهاي انتظامي ارتباطی ندارد! اين اعتقاد، همان ديدگاه فرهنگ غربي است که مبنای آن آزادی بی‌حدومرز انسان‌هاست. البته مسئلة امربه‌معروف و نهي‌ازمنکر امری نیست که در فرهنگ غربیان مطلقاً مطرود و غیر قابل قبول باشد، بلکه در فرهنگ آنها نیز نوعی امربه‌معروف و نهي‌ازمنکر وجود دارد. در فرهنگ غربی، تقید به برخی از امور به‌صورت بسیار چشمگیری وجود دارد. به‌عنوان مثال، آنها به تميز بودن خيابان‌ها، رعايت قواعد رانندگي و جز اينها بسیار مقیدند. اگر کسی پوست میوة خود را داخل خیابان بیندازد، دیگران به او تذکر می‌دهند. این خود مصداقی از امربه‌معروف و نهي‌ازمنکر است، اما غالباً برای آنان همین امور دنیوی ارزش محسوب شده، به ارزش‌های اُخروی وقعي نمي‌نهند. ازاین‌رو، معتقدند اگر خانمی با لباس نیمه‌عریان در اجتماع حضور یابد، کسی حق ندارد به او تذکر دهد. اما فرق پليس اسلامي با پليس غربي در اين است که از دید پليس مسلمان، مصالح و مفاسد جامعة اسلامي، فقط امنيتِ مادي و امور ظاهري نيست، بلکه رعایت مصالح و مفاسدِ معنوي نيز برای او مطرح است که از مصالح مادي مهم‌تر می‌باشد.
حضرت زهرا(عليها السلام) مي‌فرمايند: وَالأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَامَّة؛ «و [خداوند] امربه‌معروف را به سبب مصلحت مردم واجب کرد». اما مقصود حضرت مصلحتي نيست