1. مقدمه
حضرت زهرا(عليها السلام) در فصل پیش به مسئوليتی سنگين اشاره فرمودند که بر دوش همة مسلمانان، اعم از معاصران ایشان و نسلهای پس از ایشان نهاده شده، و عبارت است از حفظ ارزشهاي اسلامي در جامعة اسلامي و رساندن پيام اسلام به خارج از مرزهاي سرزمینهای اسلامی. سپس این معنا را القا فرمودند که آنچه انجام اين وظيفه را ممکن ميسازد، تمسک به قرآن کريم است؛ زيرا خداوند چيزهايي را در آن بيان کرده است که شما مسلمانان براي تحصیل سعادت دنيا و آخرت خود بدان نیازمند هستید و بدینوسیله، حجت را بر شما تمام کرده است. آنگاه، در بیاناتی نغز، زیبا و پرمحتوا ویژگیهای کلی قرآن کریم را بیان فرمودند. سپس به بیست مورد از معارف انسانساز و سعادتبخش این کتاب الهی اشاره فرموده، به حکمت تشریع آنها میپردازند. این عناوین بیستگانه با آموزة ايمان شروع ميشود (جَعَلَ اللَّهُ الإِيمَانَ تَطْهِيراً لَكُمْ مِنَ الشِّرْك) و با بیان حرمت شرک پایان مییابد (وَحَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْكَ إِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّة).
الف) توحيد؛ روح اسلام
آغاز و انجام اين فهرست، خود گویای آموزهای بسيار مهم است، و آن اينکه روح اسلام درواقع پرستش خداي يگانه و اجتناب از هرگونه شرک است و عناوين ديگري که بين اين دو عنوان ذکر فرمودهاند، اعم از نماز، روزه، حج، زکات و نظاير اينها، درواقع اسبابي براي تحقق اين هدفاند، و ازآنجاکه اسلام يگانه راه سعادت انسان است، روشن میشود که بدون ايمان، نیل به سعادت امکانپذیر نیست.