پس خداوند ايمان را براى تطهير شما از [آلودگى] شرك قرار داده است، و نماز را براي پاک کردن شما از کبر و خودبزرگبيني، و زکات را برای پاکی روح و فزونی روزی، و روزه را براي تثبيت اخلاص، و حج را براي استحکام و شکوه دين، و عدالت را براي هماهنگي دلها، و اطاعت ما را موجب نظام يافتن ملت، و امامت و پيشواييِ ما را باعث ايمني از افتراق و ازهمپاشيدگي جامعه، و جهاد را براي عزت اسلام، و صبر را کمکی برای استحقاق اجر، و امربهمعروف را براي مصلحت عموم مردم، و نيکي به والدين را برای جلوگیری از غضب خویش، و پيوند با خويشاوندان را به خاطر طولانی شدن عمرها و افزایش جمعیتها، و قصاص را برای محفوظ ماندن خونها، و وفاي به نذر را برای قرار گرفتن در معرض آمرزش، و کامل پيمودن پیمانهها و ترازوها را برای از بین بردن نقصان و کمفروشی، و نهی از نوشیدن شراب را برای پاکی از پلیدیها، و پرهیز از قذف را حجابی برای لعنت الهی، و پرهیز از سرقت را براي به وجود آمدن عفت. نيز شرک را تحريم کرد تا ربوبيت او خالص دانسته شود. پس آنگونه كه حق تقوا و پرهيزگارى است، از خدا بپرهيزيد، و از دنيا نرويد، مگر اينكه مسلمان باشيد، و در آنچه خداوند به شما امر و در آنچه شما را نهی فرموده است، از او اطاعت کنید و در طلب علم بکوشيد و به آن چنگ زنید؛ چراکه حقیقتاً از بندگان خداوند فقط علما هستند که در برابر او خاشعاند.
رساترین دادخواهی و روشنگری ج1
بخش سوم/ فصل دوم: فهرستي از اسرار معارف کلي قرآن