خطر برخي از مسائل را درک میکند، مانند خطر فسادهاي جنسي و تجاوز به عُنف. نيز درک میکند که بايد عقوبت سختي براي آنها در نظر گرفت، اما شايد خطر نسبت ناروا دادن به انسانی پاکدامن را بهطور کامل درک نکند. متأسفانه، در برخي از جوامع که ازلحاظ اخلاقي رشد نکردهاند، به زبان راندن چنین سخنانِ ناروایی بسیار شايع و پيشپاافتاده است؛ اما در اسلام، نسبت به اين موضوع بسیار سختگيري شده است.
15. شرک؛ دشمنترين دشمنان
وَحَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْكَ إِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّة؛ «و [خداوند] شرک را تحريم کرد تا ربوبيت او خالص دانسته شود».
الف) توحيد؛ عصاره اسلام
صدیقة طاهره(عليها السلام)، در بخشی از خطبة مبارک خویش، به بیان حکمت تشریع برخی از آموزههای دینی پرداختند که این بخش را با بیان حکمتِ جعلِ ایمان آغاز نمودند و حکمت آن را پاک شدن از شرک دانسته، فرمودند: فَجَعَلَ اللَّهُ الإِيمَانَ تَطْهِيراً لَكُمْ مِنَ الشِّرْك؛ «پس خداوند ایمان را برای پاک شدن شما از شرک قرار داد».
اکنون به آخرین آموزهای رسیدیم که حضرت در این بخش بدان اشاره كرده، ميفرمايند: وَحَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْكَ إِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّة؛ «خداوند شرک را تحريم کرد تا ربوبيت او خالص دانسته شود».
همانطور که در ابتدای این بخش اشاره کردیم، از ترتيب و تنظيم اين عبارات ميتوان استفاده کرد که مبدأ و منتهای دين، توحيد است. انبیای الهی کار خویش را با