غيرخدا نيز توجه داشته باشد. درواقع در اين موارد نيز كه انسان در جهت انجام وظيفه و تكليف الهي، به امور دنيوي مي پردازد و حتي از آنها لذت نيز مي برد، از توجه به خداوند غافل نشده است و لذتي نيز كه عايد او مي شود الهي است و منافاتي با لذت ياد خدا ندارد. پس وقتي كسي عاشق خدا شد، بايد با همة وجود وقف معشوق باشد و توجهي به غيرخدا نداشته باشد. در اين هنگام اگر به دنبال لذتي جز لذت ياد خدا و انس با معبود رفت، بايد از اين خيانتي كه در حق معبودش روا داشته است، استغفار و توبه كند.