تعابير عادي از آنها فهم مي كنيم ندارند. براي مثال اگر در قرآن از وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي؛(125)اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ(126) بيانگر آن است كه خداوند از سنخ نور است و همچنين آية مشَبّهه» گفته مي شود. يكي از علما و بزرگان اين گروه، ابن تيميه است كه امام و پيشوا و شيخ الاسلام آنان مي باشد و وهابيت عقايد و تفكراتش را براساس آرا و نظريات ابن تيميه سامان داده است. دربارة او نقل شده است كه در مسجد دمشق بر فراز منبر درس مي داد و ازجمله گفت در روايتي آمده است كه خداوند متعال شب هاي جمعه از آسمان نازل مي شود و نزد بندگانش مي آيد و به آنها بركت مي دهد. پس از پله هاي منبر پايين آمد و گفت همان طور كه من از منبر پايين آمدم، خداوند نيز از آسمان پايين مي آيد.
دربين عوام نيز كه فاقد بلوغ فكري و فهم كافي و صحيح هستند و درنتيجه معرفت صحيح و كافي به خداوند ندارند، گاهي مشاهده مي شود خداوند را نوري مي دانند كه در آسمان هاست و نمي توانند تصوري فراتر از اين دربارة خدا داشته باشند. البته از اين افراد كه به بلوغ عقلي دست نيافته اند، بيش ازاين نمي توان انتظار داشت و فهم عالم