فَبَلَغَ اللَّهُ بِكُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكرَّمِينَ وَأَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَأَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِين حَيثُ لَا يلْحَقُهُ لَاحِقٌ وَلَا يفُوقُهُ فَائِقٌ وَلَا يسْبِقُهُ سَابِقٌ وَلَا يطْمَعُ فِي إِدْرَاكِهِ طَامِعً؛(274) خداى عزوجل شما را به شريفترين محل مكرمين و بالاترين منازل مقربين و والاترين درجات مرسلين رسانيد؛ به جايى كه هيچ لاحقى به آن نپيوندد، و هيچ فايقى بر آن تفوق نيابد، و هيچ سبقتگيرندهاى بر آن سبقت نگيرد، و هيچ طمعكارى در دست يافتن به آن طمع نبندد.
ممکن است پرسيده شود که چگونه اين چهارده نور مقدس اينقدر عظمت دارند؟ پاسخ اين است که خداوند ميتواند موجودي را که ازهرجهت از همة مخلوقات اشرف باشد بيافريند. حال که چنين امکاني هست، چرا چنين نکند؟ مگر خداوند ـ نعوذبالله ـ بخيل است که اين کار را انجام ندهد؟ وقتي خداوند چنين قدرتي دارد، چه انگيزهاي ميتواند داشته باشد و چه وجه عقلانياي دارد که اين کار را انجام ندهد؟ حال که ميتواند چنين مخلوقي را به عالم هستي بياورد، اگر اقدام به آفرينش او کند، کاري درخور رحمانيت و فياضيت مطلق خود كرده است.
رساترین دادخواهی و روشنگری ج1
بخش دوم/فصل اول: برگزيده خدا