صفحه ٣٤٠

كتمان حق
درباره كتمان حق، كه در قرآن با عنوان «لبس حق به باطل» مطرح شده است (يعنى حق را در پوشش باطل قرار دادن، به منظور كتمان حقيقت) آيات بسيارى داريم كه در اين جا به بعضى از آن ها اشاره مى كنيم:
«وَلاتَلْبِسُوا الْحَقَّ بِاْلباطِلِ وَتَكْتُمُوا الحَقَّ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ)(1).
حق را در لباس باطل و درپوشش باطل قرار ندهيد تا بدان وسيله، حق را كتمان كنيد در حالى كه مى دانيد.
(اَفَتَطْمَعُونَ اَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَد كانَ فَرِيقٌ مِنْهُم يَسْمَعُونَ كَلامَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ)(2).
آيا دل بسته ايد كه به شما ايمان بياورند، در حالى كه گروهى از ايشان كلام خدا را مى شنوند و پس از دركش، آن را تحريف مى كنند و حال آن كه مى دانند.
   اهل كتاب، كلام خدا را مى شنيدند و سپس حقايق را از مسير اصلىِ خود، چه در لفظ و چه در معنا، منحرف مى ساختند و به اصطلاح، كلام خدا را تحريف مى كردند.
   لازم به ياد آورى است كه حتى در انسان هاى مؤمن هم، مراتبى از كفر و شرك و نفاق وجود دارد. خداوند مى فرمايد:
      (وَمايُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ اِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ)(3).
   در يكى از تفسيرهاى اين آيه آمده است كه در بعضى انسان ها مراتب ضعيفى از ايمان با مراتبى از شرك همراه مى شود. پس در گفتار و رفتارمان بايد سعى كنيم كه مشمول اين آيه و نظاير آن نشويم، كتمان حق نكنيم، حق را به باطل در نياميزيم، حق را در پوشش باطل قرار ندهيم، از حق تحليل ها و تفسيرهاى نادرست ارائه ندهيم و آن را به ناحق به نفع خويش تفسير نكنيم كه در اين صورت، مشمول همين آيات كتمان حق و لبس حق به باطل و آيات نفاق خواهيم شد.
   تورات و انجيل، مخصوصاً در زمان سابق، فراوان و در اختيار همه مردم نبودند و