صفحه ١٥٦

(وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ الْنّاسِ)(1).
ميان مردم سازش برقرار كنيد.
(اَوْ اِصْلاح بَيْنَ الْنّاسِ)(2).
(وَ اَصْلِحُوا ذاتَ بَيْنِكُمْ)(3).
(وَ اِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُواْ فَاَصْلِحُوا بَيْنَهُما)(4).
هرگاه دو گروه از مؤمنين با هم به نزاع برخاستند، ميانشان سازش برقرار كنيد.
(اِنَّما الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ فَاَصْلِحُوا بَيْنَ اَخَوَيْكُمْ)(5).
در حقيقت، مؤمنين برادرند. پس ميان برادرانتان صلح و سازش برقرار كنيد.
5ـ در يك مورد هم اصلاح اموال يتيمان مورد نظر است:
(وَ يَسْئَلُونَكَ عَن الْيَتامى قُلْ اِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ)(6).
از تو اى پيامبر! درباره يتيمان مى پرسند. بگو: اگر به اصلاح حال و رعايت مصلحت احوال آنان بكوشيد بهتر است (از اين كه آنان را بى سرپرست بگذاريد).

واژه افساد در قرآن
قرآن در بسيارى از آيات، از افساد در زمين با تعابير گوناگون نكوهش و يا نهى مى كند؛ مانند:
(وَ لا تَعْثَوْا فِى اْلاَرْضِ مُفْسِدِينَ)(7).
و در زمين به فساد و افساد نپردازيد. اين تعبير، در آيه هاى بسيارى تكرار شده است.
(وَ يُفْسِدُونَ فِى اْلاَرْضِ)(8).
و در روى زمين به فساد و تبهكارى مى پردازند.