معارف بوک

(سَعَى فِى اْلاَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها)(1).
در زمين سعى دارد تا در آن افساد كند.
(وَ يَسْعَوْنَ فى الاَْرْضِ فَساداً)(2).
و در زمين سعى در تباهى و فساد دارند.
در بعضى از آيات، از پيروى مفسدان نهى شده است؛ مانند:
(وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ)(3).
و راه تبهكاران را دنبال نكن.
(وَ لا تُطِيعُواْ اَمْرَ الْمُسرِفِينَ * الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فى اْلاَرْضِ وَ لايُصْلِحُونَ)(4).
رفتار و زندگىِ اسراف كاران را كه در زمين افساد مى كنند و اصلاح و سازندگى ندارند، پيروى مكن.
بعضى از آيات، از افساد بعد از اصلاح نهى مى كنند؛ مانند:
(لا تُفْسِدُوا فِى اْلاَرْضِ بَعْدَ اِصْلاحِها)(5).
در زمين، بعد از اصلاح آن افساد نكنيد.
   و آيه هاى بسيار ديگرى نيز با تعابير گوناگون، فساد و افساد را محكوم مى كنند و آن را نامطلوب، كه نتايج زيان بارى در پى دارد، معرفى مى كند؛ مانند:
(زِدْناهُمْ عَذابَاً فَوْقَ الْعَذابِ بِما كانُوا يُفْسِدُونَ)(6).
به علت اين كه افساد مى كردند، عذابى بر عذابشان افزوديم.
(تِلْكَ الْدّارُ الاخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لايُرِيدُونَ عُلُوّاً فِى اْلاَرْضِ وَ لافَساداً)(7)
اين جهان آخرت را براى كسانى قرار مى دهيم كه در زمين اراده برترى جويى و فساد نداشته باشند.