معارف بوک

اعمال، از گناهان كبيره و تجاوز آشكار است و اسلام آن ها را به شدت تحريم و عامل آن ها را مستحق كيفر دانسته است.
   اما متأسفانه، اين نوع گناهان، گناهان شايع و رايجى هستند كه تا سطوح بالايى از طبقات جامعه را فرا مى گيرند؛ به ويژه، در دنياى سياست و براى دست يابى به قدرت و در رقابت هايى كه براى رسيدن به موقعيت هاى اجتماعى، بين افراد و گروهها درمى گيرد، از اين راه ها و ابزار زشت و نكوهيده و از اين گناهان بزرگ، استفاده مى شود. از اين رو بايد از درگاه خداى متعال با ابتهال و تضرع بخواهيم كه جامعه را از اين ورطه هلاكت برهاند تا مبادا ارزش هاى انسانى و اسلامى را در راه دست يابى به موقعيت هاى اجتماعى زير پا بگذاريم.

ب) خودخواهى
دومين عامل تجاوز حيثيتى، خودخواهى است. برخى انسان ها براى آن كه خود را در چشم ديگران بزرگ جلوه دهند، سعى دارند به هر شكل، حريف را از ميدان بيرون كنند. اين شيوه، در فعاليت هاى سياسى كار برد فراوان دارد. سياستمداران وقتى احساس مى كنند رقيب سياسى شان دارد از آن ها پيش مى افتد و موقعيت اجتماعىِ بهترى به دست مى آورد، به ترور شخصيت وى مى پردازند و به اصطلاح، افشاگرى مى كنند تا مانع رشد او شوند.

مبارزه با عوامل تجاوز به حيثيت
اكنون سؤال مى شود كه ريشه ها و عوامل به وجودآمدن حسد، خودخواهى و قدرت طلبى ـ كه از عوامل مهم تجاوز حيثيتى هستند ـ چيست و چگونه بايد با آن ها مبارزه كرد؟
   گاهى تصور مى شود كه اين گونه صفات، جزء ابعاد فطرى و غريزىِ انسان هستند و از اين رو، همه افراد را در بر مى گيرند. از بعضى روايات هم مى توان بر اين مدعا شاهد آورد كه هيچ انسانى از حسد مصون نيست. البته، خداى متعال مؤمن را تا وقتى كه حسد خويش را اظهار نكرده باشد و به انگيزه آن، مرتكب كارى نشده و عملا تجاوزى نكرده