معارف بوک

در قرآن درباره صدقه، تعابير زيبايى آورده شده و يا نتايج جالبى بر آن بار شده كه افراد را به آن ترغيب مى كند؛ مثل آن كه مى فرمايد:
   «اگر صدقه خود را مخفى بداريد، بهتر است و گناهان شما را جبران مى كند و در هر حال، خداوند از كارهاى شما آگاه است»(1).
      و «با گرفتن صدقه، آنان را پاكيزه گردان»(2).
      و «چندين برابر آن را پس خواهند گرفت»(3).
      و «خدا آنان را پاداش مى دهد»(4).
      و «خداوند برايشان زمينه بخشش و پاداش عظيم فراهم كرده است»(5).

3. قرض دادن به خدا
   يكى از تعبيرهاى رايج كه در اين باره به كار رفته، قرض دادن به خدا است. در شش آيه، خداوند به بيان هاى مختلف، مردم را به قرض دادن به خدا ترغيب مى كند يا كسانى را كه به خدا قرض داده اند، مى ستايد؛ مانند:
      (مَنْ ذا الَّذِى يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضَاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ)(6).
      كيست كه به خدا قرض حسن بدهد تا خداوند آن را برايش چندين برابر كند.
   اين مطلب، در چند جاى قرآن با تعابير مختلف تكرار شده است.
   بعضى گمان مى كنند كه منظور از اين آيات، همان مالى است كه مردم به هم وام مى دهند؛ اما بايد توجه كرد كه منظور اصلى از قرض دادن به خدا در اين آيات، همان صدقه دادن و انفاق كردن است و خداوند براى تشويق مردم به انفاق و دادن صدقه، از اين تعبير استفاده كرده است تا به مردم بفهماند كه مالى كه صدقه مى دهند، از بين نمى رود، بلكه آن را به خدا قرض مى دهند و نزد خدا محفوظ است و هنگامى كه به شدت به آن نياز دارند، از او پس خواهند گرفت.