در يكى از روايات مستفيضة از طرق شيعه و اهل سنت آمده است كه پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)وقتى مى خواست اميرالمؤمنان على(عليه السلام) را به يكى از جنگ ها بفرستد، به او چنين فرمود: «اى على! سعى كن مردم را به سوى حق هدايت كنى كه اگر بتوانى يك نفر را هدايت كنى، بهتر از آن است كه همه دنيا در اختيار تو باشد و آن ها را در راه خدا انفاق كنى.»(1) بنابراين، بايد هدف را به دشمن تفهيم كنند تا بداند كه مسلمان ها مى خواهند او را از بردگىِ انسان ها برهانند و به بندگىِ خداى يكتا برسانند.
آداب و ارزش ها در حال جنگ
در مرحله بعد و پس از ورود در جنگ نيز لازم است بسيارى از مسائل ارزشى را رعايت كنند:
مسلمان ها حتى در حال جنگ، موظفند به مقدسات احترام بگذارند، مقدساتى كه به طور مشترك براى مسلمان ها و كفار، داراى ارزش و احترامند؛ مانند مسجدالحرام و ماه هاى حرام كه حتى در حال جنگ، نبايد حرمت آن ها هتك بشود.
بنابراين، طبق توصيه اكيد اسلام، جنگ در مسجدالحرام و در ماه هاى حرام ممنوع است مگر در صورتى كه دشمن اقدام به جنگ كند كه در اين صورت، مسلمان ها بايد از خود دفاع و در برابر دشمن متجاوز، مقابله به مثل كنند؛ چرا كه در غير اين صورت، متحمل شكست و خسارت خواهند شد، در حالى كه نبايد رعايت احترام اين مقدسات، موجب شكست آن ها شود.
مسلمان ها در حال جنگ بايد احترام كليساهاى مسيحيان و كنيسه ها و عبادتگاه هاى يهوديان را رعايت كنند و هرمكانى را كه براى عبادت خداى متعال اختصاص يافته، محترم بشمارند.
مسلمان ها هرگز نبايد متعرض كسانى شوند كه در جنگ بى طرفىِ خود را اعلام كرده اند، يا توانايىِ جنگيدن ندارند. پيرمردان، پيرزنان و كودكان را بايد از عوارض جنگ مصون دارند و مورد حمله و هجوم خويش قرار ندهند.