معارف بوک

معمولاً در هر شهر بزرگى يك نسخه نزد عالم بزرگ آن شهر بوده و مردم اگر مى خواستند چيزى از اين دو كتاب آسمانى بياموزند، مى بايست از زبان علمايشان بشنوند. بدين دليل، به سادگى اين امكان وجود داشت كه چيزى را به دروغ به عنوان تورات يا انجيل به مردم ارائه دهند و مردم هم بپذيرند و عملاً هم چنين كارهايى انجام شده است كه خداوند مى فرمايد:
(فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الكِتابَ بِاَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمّا كَتَبَتْ اَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمّا يَكْسِبُونَ)(1).
پس واى بر آنان كه چيزى به دست خود مى نويسند و سپس مى گويند: اين نوشته از نزد خدا است تا با آن، ثمن و بازده مادىِ كمى به كف آورند. پس واى بر آن ها از آن چه كه به دست خود نوشتند و واى بر آن ها از آن چه به دست مى آورند.
و در آيه ديگر مى فرمايد:
(وَاِنَّ فَرِيقاً مِنهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ)(2).
و در آيه ديگرى آمده است:
(اِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما اَنْزَلْنا مِنَ اْلبَيِّناتِ وَ اْلهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَيَّناهُ لِلنّاسِ فى الكِتابِ اُؤْلئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ الْلاعِنُونَ)(3).
گروهى از آنان حق را كتمان كنند در حالى كه آن را مى دانند. آنان كه بينات و هدايتى را كه ما نازل كرده ايم، كتمان مى كنند، پس از آن كه ما آن را در كتاب آسمانى براى مردم بيان كرديم، آنان را خدا و همه لعن كنندگان نفرين كنند.
   آنان آيات و حقايق الهى را، به خاطر دفع ضررى از خود يا جلب نفعى براى خويش كتمان مى كردند ونمى گذاشتند به گوش مردم برسد. از اين جا است كه در روايات آمده است:
«اِذا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فى اُمَّتى فَلْيَظْهَرِ اْلعالِمُ عِلْمَهُ فَمَنْ لَمْ يَفْعَلْ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللّهِ»(4).
هنگامى كه بدعت ها در دين ظاهر شود و خلاف حقايق دين در اجتماع رايج گردد، بر