با ولايت خدا و اهل بيتيَا أيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُوا أنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ؛(28) «اي كساني كه ايمان آورده ايد، با كافراني كه به شما نزديك اند، كارزار كنيد و بايد كه در شما درشتي و سختي بيابند، و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است».
«يلون» فعل مضارع و از مادة «ولي» است و در آن معناي قرب، نزديكي و هم جواري لحاظ شده است. خداوند در اين آيه، به مسلمانان فرمان مي دهد كه دشمنان دورتر آنان را از دشمناني كه در همسايگي و مجاورتشان به سر مي برند و آنان را تهديد مي كنند، غافل نسازند؛ بلكه قبل از جنگ با دشمنان دور، با طوايف يهود كه اطراف مدينه زندگي مي كنند و به دشمني و تهديد مسلمانان مي پردازند، جهاد كنند.
با توجه به معناي ولايت در امور حسي و كاربرد آن در موردي كه دو شيء با يكديگر متصل و نزديك باشند و شيء ديگري بين آنها فاصله نيندازد يا يكي از آن دو در ديگري اثر بگذارد يا آن دو در يكديگر تأثير متقابل داشته باشند، همين واژه و واژگان هم خانوادة آنها پس از تصرف و توسعه و تجريد از جنبه هاي حسي در امور معنوي و اعتباري نيز به كار مي روند. پس اگر دو موجود داراي ارتباطي عميق و