است، و افراد شركتكننده بهطرف آن هجوم ميبرند، امر و نهي الهي نيز بهطرف مردم سرازير شده است. گويا ایشان خط پاياني براي اين امر و نهيهاي الهي هستند. قرآن دربارة اولین مخاطبان قرآن کریم ميفرمايد: وَهذا كِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذي بَينَ يَدَيهِ وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى وَمَنْ حَوْلَها؛(369) «و اين کتاب مبارک را ـ که تصديقکنندة کتب پيشين است ـ نازل کرديم، تا اهل مکه و اطراف آن را هشدار دهي».
این بدان معناست که اهل مکه و اطراف آن نخستین مخاطبان قرآن مجید هستند. وقتي حضرت زهرا(عليها السلام) ميفرمايند: شما نُصُب امر و نهيهای الهی هستيد، به معنای این است که شما نخستین مخاطباني هستيد که اوامر و نواهيِ الهی متوجه شماست.
احتمال ديگر اين است که نُصُب در اینجا به معناي تابلوي راهنما باشد. در این صورت، معنای عبارت این خواهد بود: شما تابلوهاي اوامر و نواهيِ خداوند هستيد و بايد آنها را به مردم ديگر نيز نشان دهيد. از میان این دو احتمال، احتمال اول قويتر به نظر ميرسد.
حضرت سخن خویش را اینگونه ادامه میدهند: وَحَمَلَةُ دِينِهِ وَوَحْيهِ،؛ «شما حاملان دين و وحي الهي هستيد».
مقصود این است که وحي الهی به پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نازل شد، اما پيامبر محتواي آن را در اختيار شما قرار داد و اکنون شما حاملان دين الهی هستيد و وظيفه داريد که اين امانت را حفظ کنيد: وَأُمَنَاءُ اللَّهِ عَلَى أَنْفُسِكُمْ، وَبُلَغَاؤُهُ إِلَى الأُمَمِ حَوْلَکُمْ،؛ «و امینهای الهی بر جامعة خویش هستید (وظیفه دارید احکام اسلامي را در جامعة خویش اجرا کرده، حافظ ارزشهاي الهي باشيد) و رسانندة آن به امتهاي اطرافتان هستید».
رساترین دادخواهی و روشنگری ج1
بخش سوم/ فصل اول: کتاب خدا