معارف بوک

و کثرت‌گرايي نيز زودتر محقق مي‌شد؛ اما قرآن مي‌فرمايد: تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا * أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَنِ وَلَدًا؛(307) «از اين سخن که گفتند خدا فرزند دارد، نزديک است آسمان‌ها از هم بپاشند و زمين دهن باز کند و کوه‌ها فروريزند».
قرآن کريم در مقام احتجاج با اهل کتاب مي‌فرمايد: بياييد باهم از اصل مشترکي آغاز کنيم و آن اينکه غير از خداي واحد را نپرستيم: قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلي كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَبَيْنَكُم ؛(308) اما همين قرآن، در مقام مبارزه با اعتقاد فاسد، قاطعانه مي‌گويد اين سخن شما به‌قدري زشت و اشتباه است که جا دارد به خاطر اين تهمتي که به خدا زديد، عالم متلاشي شود. آيا با وجود چنين گناه بزرگي، مي‌توان گفت: آن يک صراط مستقيم است و راه ما نيز يک صراط مستقيم؟! آري، قرآن مي‌فرمايد:
إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَالَّذينَ هادُوا وَالنَّصارى‏ وَالصَّابِئينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صالِحا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلا هُمْ يحْزَنُون؛(309) كسانى كه [به پيامبر اسلام] ايمان آورده‏اند، و كسانى كه به آيين يهود گرويدند و نصارا و صابئان، هرگاه به خدا و روز رستاخيز ايمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است و هيچ‌گونه ترس و اندوهى براى آنها نيست‏.