معارف بوک

آفرينش، ياري و تقويتي براي دعوت انبيا خواهد بود. قرآن کريم نيز به اين حقيقت اشاره دارد که وقتي خداوند انبيا را به‌سوي مردم مي‌فرستد، اسباب تکويني را نيز به‌صورتي فراهم مي‌کند که دعوت انبيا مؤثر واقع شود: وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُون؛(231) «و ما در هيچ شهر و آبادى‌اي پيامبرى نفرستاديم، مگر اينكه اهل آن را به ناراحتي‌ها و خسارت‌ها گرفتار ساختيم، شايد بازگردند و تضرع كنند».
نيز مي‌‌فرمايد: وَلَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‏ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُون؛(232) «و ما به‌سوى امت‌هايى كه پيش از تو بودند، پيامبرانى فرستاديم. پس آنها را با شدت و رنج و ناراحتى روبه‌رو ساختيم، شايد خضوع كنند و تسليم شوند».
قرآن به‌صراحت مي‌فرمايد خداوند هر پيامبري را مي‌فرستاد، به دنبال آن مردم را به سختي‌هايي مبتلا مي‌کرد تا اين حوادث، انگيزة روي ‌آوردن به‌‌سوي خداوند را در آنها تقويت کند؛ چراکه انسان‌هاي مغرور تا زماني که ثروت و اموال فراوان در اختيار دارند، چندان به سخن انبيا توجه نمي‌کنند، بلکه گاه نبي خدا را مورد تمسخر و توهين خود قرار مي‌دهند؛ اما هنگامي که با حوادثي طبيعي همچون سيل و زلزله روبه‌رو مي‌شوند، به‌‌سوي خدا توجه پيدا کرده، دعوت انبيا را جدي مي‌گيرند. راه ديگر اين است که همراه با دعوت انبياي الهي به پرستش خداي يگانه و دوري از بت‌پرستي، خداي سبحان نيز به‌گونة تکويني نعمت‌ها و حکمت‌هاي خويش را به مردم نشان دهد. اين راهکار موجب تقويت دعوت انبيا مي‌شود که حضرت زهرا(عليها السلام) بدان اشاره فرمودند.