صفحه ٤٧

بخش سوم
أَتَرَانی أَکْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله)؟ وَاللهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ، فَلاَ أَکُونُ أَوَّلَ مَنْ کَذَبَ عَلَیْهِ. فَنَظَرْتُ فِی أَمْرِی، فَإِذَا طَاعَتِی قَدْ سَبَقَتْ بَیْعَتِی، وَإِذَا الْمیِثَاقُ فِی عُنُقِی لِغَیْرِی.
ترجمه
آیا گمان مى کنید که من بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دروغ مى بندم؟ به خدا سوگند! من نخستین کسى هستم که او را تصدیق کردم! بنابراین نخستین کسى نخواهم بود که او را تکذیب مى کند. من در کار خود اندیشه کردم، دیدم لزوم اطاعتم (از فرمان پیامبر (صلی الله علیه و آله)) بر من بر بیعتم (با خلفا) پیشى گرفته است و در این حال (براى حفظ موجودیت اسلام) پیمان بیعت دیگران بر گردن من است.

شرح و تفسیر
من نخستین مسلمانم

همان گونه که قبلا اشاره شد، به نظر مى رسد که آنچه در این خطبه آمده بخش هاى مختلفى از یک خطبه بلند بوده که مرحوم سیّد رضى، آن ها را از بقیه جدا کرده است.
به همین دلیل گاه رابطه نزدیکى بین بخش هاى خطبه دیده نمى شود؛ هر چند که مى توان با تقدیرها و تکلّفاتى، قسمت هاى مختلف خطبه را به هم پیوند داد.
به هر حال این بخش از خطبه ـ که آخرین بخش محسوب مى شود ـ ناظر به دو چیز است: