معارف بوک

39

وَمِن خُطبَةٍ لَهَ عَلَیهِ السَّلامُ

خَطَبَها عِند عِلْمِه بِغَزْوَةِ النُّعْمانِ بنِ بَشِیرٍ صاحِبِ مُعاویَةَ لِعَیْنِ التَمْرِ، وَفِیها یُبْدِى عُذْرَهُ، ویَسْتَنْهِضُ النّاسَ لِنُصْرَتِهِ

از خطبه هاى امام (علیه السلام) است
آن را هنگامى ایراد فرمود که از حمله «نعمان بن شبیر» (از یاران معاویه) به «عین التمر» (یکى از مناطق شمالى عراق) آگاه شد. امام (علیه السلام) در این خطبه، عذر خویش را (از عدم مقابله سریع با دشمن) بیان و مردم را براى یارى و همکارى بسیج مى کند.(1)

بخش اوّل صفحه 71
مُنِیتُ بِمَنْ لاَیُطِیعُ إِذَا أَمَرْتُ وَلایُجِیبُ إِذَا دَعَوْتُ، لاَ أَبَا لَکُمْ! مَا تَنْتَظِرُونَ