معارف بوک

44

وَمِن کلامٍ لَهَ عَلَیهِ السَّلامُ

لَمَّا هَرَبَ مَصْقَلَةُ بنُ هُبَیْرَةَ الشَّیْبَانِیِّ إلى مُعَاوِیَةَ، وَکَانَ قَدِ ابْتَاعَ سَبْیَ بَنِی نَاجِیَةَ مِنْ عَامِلِ أمِیرِالمُؤمِنینَ (علیه السلام) وأعْتَقَهُمْ، فَلَمّا طَالَبَهُ بِالمَالِ خَاسَ بِهِ وَهَرَب إلى الشّامِ.

از سخنان امام (علیه السلام) است
این سخن را زمانى ایراد فرمود که «مصقلة بن هبیره شیبانى» (از تحت فرمان آن حضرت) به سوى معاویه فرار کرد، و این هنگامى بود که اسیران «بنى ناجیه» را از کارگزاران حضرت خرید و آزاد کرد. هنگامى که حضرت پرداخت ثمن به بیت المال را از او مطالبه کرد وى امتناع ورزید و به سوى شام گریخت!(1)