صفحه ٤٤٩

بخش دوم
لَمْ یَخْلُقْ مَا خَلَقَهُ لِتَشْدِیدِ سُلْطَانٍ، وَ لاَ تَخَوُّفٍ مِنْ عَوَاقِبِ زَمَانٍ، وَلاَاسْتِعَانَةٍ عَلَى نِدٍّ مُثَاوِرٍ، وَ لاَ شَرِیکٍ مُکَاثِرٍ، وَ لاَ ضِدٍّ مُنَافِرٍ؛ وَلکِنْ خَلائِقُ مَرْبُوبُونَ، وَ عِبَادٌ دَاخِرُونَ، لَمْ یَحْلُلْ فِی الْأَشْیَاءِ فَیُقَالَ: هُوَ کَائِنٌ، وَ لَمْ یَنْأَ عَنْهَا فَیُقَالَ: هُوَ مِنْهَا بَائِنٌ. لَمْ یَؤُدْهُ خَلْقُ مَا ابْتَدَأَ، وَلاتَدْبِیرُ مَاذَرَأَ، وَ لاَ وَقَفَ بِهِ عَجْزٌ عَمَّا خَلَقَ، وَ لاَ وَلَجَتْ عَلَیْهِ شُبْهَةٌ فِیمَا قَضَى وَ قَدَّرَ، بَلْ قَضَاءٌ مُتْقَنٌ، وَ عِلْمٌ مُحْکَمٌ، وَ أَمْرٌ مُبْرَمٌ. الْمَأْمُولُ مَعَ النِّقَمِ، الْمَرْهُوبُ مَعَ النِّعَمِ.
ترجمه
خداوند نه مخلوقات را آفریده، تا پایه هاى حکومت خود را تحکیم بخشد ونه براى بیم از حوادث آینده بوده و نه براى این که در مبارزه با همتاى خود، یارى اش دهند و نه به دلیل این که از فخر و مباهاتِ شریکانِ فزون طلب ومخالفانِ برترى جو، جلوگیرى کند؛ بلکه همه آن ها مخلوق او هستند و در سایه لطفش پرورش مى یابند و بندگانى خاضع اند. در موجودات حلول نکرده تا گفته شود:درآن ها(محصور)است وازآن هافاصله نگرفته تاگفته شود:ازآن هاجداست. آفرینش موجودات در آغاز بر او سنگین نبوده، (و در ادامه راه) از تدبیر آنچه ایجاد کرده است بازنمانده، و عجز و ناتوانى، او را از آفرینشِ (جدید) بازنداشته است. در آنچه فرمان داده و مقدّر ساخته، تردیدى به او راه نیافته (تا در کار خود شک کند) بلکه فرمانش متین، و علمش محکم، و کارش صحیح وبى خلل است. او کسى است که (همگان) در بلاها و مشکلات چشم امید به او دوخته اند و در نعمت ها از او بیم دارند (که مبادا کفران، مایه سلب نعمت گردد).