صفحه ٣٢٧
پیام امام امیرالمومنین علیه السلام ج3
خطبه 57

57

وَمِن کلامٍ لَهَ عَلَیهِ السَّلامُ

فِی صِفَةِ رَجُلٍ مَذْمُومٍ، ثُمَّ فِی فَضْلِهِ هُوَ (علیه السلام)

از سخنان امام (علیه السلام) است
در نکوهش یک شخص، و سپس سخن از صفات برجسته خود مى گوید(1)

خطبه در یک نگاه
در این که امام (علیه السلام) این سخن را درباره چه کسى فرموده، بین شارحان نهج البلاغه گفت وگوست؛ ولى مشهور این است که این سخن درباره معاویه است.

1- سند خطبه: به گفته نویسنده مصادر نهج البلاغه این سخن، مکرّر از کسانى که قبل از «سیّد رضى» مى زیسته اند از امیرمؤمنان على (علیه السلام) نقل شده است (با تفاوت هاى مختصرى). ابراهیم ثقفى در کتاب الغارات، ج 2، ص 637، از امام باقر (علیه السلام) نقل مى کند که على (علیه السلام) این خطبه را بر منبر کوفه ایراد کرد و فرمود: «سیعرض علیکم سبّى...». این قسمت را مرحوم کلینى در کافى، ج 2، باب التقیة، ص 219، ح 10 و بلاذرى در انساب الاشراف، ج 2، ص 119، ح 77 و حاکم در مستدرک، ج 2، ص 35، ح 3365 و شیخ الطایفه (شیخ طوسى) در امالى، ص 210، ح 362 (با تفاوت مختصرى) نقل کرده اند، (مصادر نهج البلاغه، ج 2، ص 27).