اسیر شد (و او را خدمت على (علیه السلام) آوردند) از امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) شفاعت خواست و آن ها نزد پدر براى او شفاعت کردند و درباره عفو او سخن گفتند، امام (علیه السلام) او را آزاد فرمود. آن دو بزرگوار عرض کردند: اى امیرمؤمنان! اجازه مى دهید او با شما بیعت کند؟ امام (علیه السلام) این خطبه را ایراد فرمود.
خطبه در یک نگاه
این سخن درواقع از خیانت و جنایت مروان و بنى مروان پرده برمى دارد، از یک سو او را به یهود تشبیه مى کند که خیانت و کارشکنى آن ها درباره مسلمین از روز ظهور اسلام تا به امروز بر کسى مخفى نبوده است و ازسوى دیگر از آینده بنى مروان و حکومت این شجره خبیثه خبر مى دهد که در حکومت کوتاه خود چه مصائب و مشکلاتى براى مسلمانان به بار مى آورد، این پیشگویى که به صورت یک خبر غیبى بیان شده از احاطه روح مقدّس امام (علیه السلام) بر حوادث آینده خبر مى دهد.
* * *