صفحه ١٥٧

قَبَّحَ آللّهُ مَصْقَلَةَ! فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ، وَفَرَّ فِرَارَ الْعَبِیدِ! فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْکَتَةُ، وَلاَصَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَکَّتَهُ، وَلَو أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَیْسُورَهُ، وَآنْتَظَرْنا بِمَالِهِ وُفُورَهُ.
ترجمه
خداوند مصقله را سیاه رو کند، کار بزرگواران را انجام داد، ولى همچون بردگان فرار کرد! هنوز ثناخوانش لب به مدحش نگشوده بود که او را ساکت کرد! و هنوز سخن ستایشگرانش را با عمل خود تصدیق نکرده بود که آن ها را خاموش ساخت. اگر مانده بود، آنچه را در توان داشت از او مى گرفتیم و براى بقیه، تا زمان توانایى اش به او مهلت مى دادیم!

شرح و تفسیر
بزرگوار فرارى!

امام (علیه السلام) بعد از شنیدن خبر فرار مصقله (فرماندار اردشیر خرّه، یکى از مناطق مهم فارس) به سوى شام، فرمود: «خدا روى مصقله را سیاه کند، کار بزرگواران را انجام داد، ولى همچون بردگان فرار کرد!»؛ (قَبَّحَ آللهُ مَصْقَلَةَ! فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ، وَفَرَّ فِرَارَ الْعَبِیدِ!).
او با خریدن اسیران بنى ناجیه و آزاد کردن آن ها یک کار مهم انسانى انجام داد، زیرا انسان هایى را از اسارت نجات بخشید تا بتوانند آزادانه زندگى کنند، ولى به جاى این که براى پرداخت باقى مانده بدهکارى خویش به بیت المال، با گرفتن